Bewegen, bewegen… zucht

Dit jaar staat bewegen centraal in de Pink Ribbon campagne tijdens de borstkankermaand. “Veel bewegen vermindert de kans op borstkanker. Jaarlijks krijgt Nederland er 12.500 borstkankerpatiënten bij. Door meer te bewegen zou dit aantal met 1000 tot 1500 gevallen kunnen afnemen.” Op de site van Pink Ribbon staat een filmpje waarin aan vrouwen gevraagd wordt of ze dit weten. Veel vrouwen zijn wel op de hoogte van het feit dat bewegen in algemene zin goed is voor lijf en geest, maar niet dat beweging de kans op borstkanker verkleint. http://www.pinkribbon.nl/index.php?id=23&t=3&l=1 

Alweer een nieuwe risicofactor erbij! Als patiënt word je er een beetje moedeloos van. Er is zoveel bekend over risicofactoren die een rol spelen bij het voorkomen van borstkanker… en onvermijdelijk ga je zulke ‘risicofactorenlijstjes’ voor jezelf langs. Erfelijke factoren: ik ben er van overtuigd dat die bij mij een rol spelen, maar bewezen is het niet. Op dit moment is maar voor 5% van de borstkankergevallen vast te stellen dat er sprake is van de aanwezigheid van een borstkankergen (BRCA 1 of 2). Maar volgens mij is het een kwestie van tijd voor er meer nieuwe genen bekend zullen zijn en dan kan die 5% spoedig meer worden. Zelf denk ik dat het over een paar decennia duidelijk zal zijn dat borstkanker toch voor een groot deel genetisch bepaald is.

Maar goed, de epidemiologische risicofactoren… Die gelden natuurlijk op populatieniveau en laten zich niet goed vertalen naar een inidvidu. Al doe je dat als patiënt natuurlijk altijd toch. De meeste vrouwen die borstkanker krijgen zijn post-menopausaal, maar voor mij gold dat niet: ik was iets jonger dan 50 en nog niet volledig in de overgang.  Verder is bekend dat je een verhoogd risico hebt, als je op latere leeftijd (na je 30e) kinderen krijgt. Helaas, dat geldt ook voor mij. Lang borstvoeding geven (zoals ik heb gedaan) brengt dat risico weer omlaag. Mijn eerste menstruatie kreeg ik niet op heel jonge leeftijd. Maar, pech, pech, pech: ik ben linkshandig (net als mijn moeder) en dat is ook een risicofactor van belang. De pil heb ik al sinds mijn 30e niet meer geslikt, ik eet toch heel gezond, drink niet teveel, rook niet… maar dat bewegen…. daar heb ik een hekel aan, altijd gehad. Ik ben niet iemand die de hele dag op de bank zit, maar van sporten heb ik een echte afkeer.

Maar zou dat de reden zijn dat ik borstkanker heb gekregen? Natuurlijk niet. Maar toch wordt het misschien eens tijd voor mij om wat meer te gaan bewegen. Vooral vanwege mijn longen en mijn slechte conditie, mijn allergoloog heeft er al twee keer op aangedrongen. En daarnaast heb ik toch wat klachten van nek en schouders (als gevolg van de amputatie). Zus Arian heeft mij overgehaald eens een proefles bij haar sportschool te gaan volgen. Het was niet zo erg als gevreesd, spierpijn en percentage krachtpatsers viel mee. En toen bleek dat mijn werkgever zelfs een contract heeft met een sportschool waardoor ik zonder kosten kan gaan fitnessen, had ik toch echt geen enkel excuus meer om niets te gaan doen. Toen heb ik mijn afkeer maar opzij gezet, een afspraak gemaakt en samen met mijn Personal Coach een trainingsprogramma met 8 apparaten en een roeimachine opgesteld. Eén uur per week. Vooruit dan maar. Borstkanker zal ik er niet (meer) mee voorkomen, maar misschien wel verder verval.