Wie is AnneLoes en waarom zou je haar weblog lezen?

Wie ben ik? Ik ben AnneLoes, ik ben nu 50 jaar. Sinds 2003 gelukkig getrouwd met Arjun. Ik heb twee kinderen uit eerdere relaties: Tommy (11) en Pien (8) en twee stiefzonen uit Arjun’s vorige huwelijk: Ruben (21) en Stefan (19), die allebei zelfstandig wonen. Ik werk als onderzoeker en lector Transities in Zorg bij resp. Erasmus MC en de Hogeschool Rotterdam. Ik ben een workaholic en werk met gemak 50-60 uur in de week (tijdens de chemo heb ik het teruggebracht naar 90%). Omdat ik het leuk vind. Als verpleegkundige, arts en medisch antropoloog is de zorg mijn dagelijkse business.

Mijn eigen onderzoeksterrein is de zorg voor jongeren met chronische aandoeningen in transitie naar de volwassenheid: zie www.opeigenbenen.NU. Maar ik ben ook bij talloze andere transitieprojecten betrokken, o.a. in de palliatieve zorg. Nu beleef ik, heel bewust, mijn eigen transitie naar een nieuwe levensfase. Van gezonde professional in de zorg werd ik zelf kankerpatiënt. Nu wil ik graag weer gezond worden, al is mijn lichaam niet meer onschuldig en ongeschonden. Toch wil ik denken aan herstel en leven: al is dat van nu af aan altijd “tot nader order”.  

Wat heb ik met kanker? Een lange relatie. Onze moeder Loes Bolderheij stierf op haar 57e aan borstkanker. Zus Jetske van Staa op haar 34e aan een hersentumor. In 1999 concludeerde de klinisch geneticus dat mijn zus en ik “een licht verhoogd risico op borstkanker hebben (10-15%).” Periodieke controle werd aanbevolen. Al meer dan 15 jaar zit ik in een screeningsprogramma voor ‘erfelijk belasten’ in Erasmus MC. Tot voor kort was alles goed……

 

Deze foto, ooit gestuurd door Jan uit België, symboliseert de surrealistische verwarring rond mijn borsten. Icoon van weerloze kwetsbaarheid. Maar daarboven staat Maria, Moeder van Alle Smarten. Zij vertegenwoordigt op haast Reviaanse wijze, de hoop op genezing.